Moderne zadel

Het gaat hier om zadels volgens het Engelse model. Voor het zitcomfort van de ruiter zijn de Europese zadelmakers een steeds smallere taille gaan maken. Door de roep van de fysiotherapeuten, dierenartsen, osteopaten ed. zijn de zadelmakers het kussenkanaal steeds breder gaan maken. Het gevolg hiervan is dat er steeds meer oppervlakte van het zadelkussen naast de zadelboom komt te liggen.

Maar het ruitergewicht moet wel via deze zadelboom naar het zadelkussen overgebracht worden om zo over de rug van het paard verdeeld te worden. Het gewicht van de ruiter wordt via een steeds kleiner deel van het kussenoppervlak naar de rug van het paard overgebracht, waardoor het gewicht per vierkante cm. wat op deze rug komt steeds groter wordt. 20 tot 30% van het zadelkussen oppervlak heeft geen direct gewichtsoverdragende functie meer. Dit probleem doet zich vooral voor in het voorste deel van het zadel. Want in dit deel is het dragende oppervlak het kleinst waardoor het gewicht per vierkante cm hoog oploopt. Veel meer dan achter onder het zadel.

Ook al omdat de stijgbeugelriem ophanging voorin het zadel zit, dus als de ruiter gaat staan in de stijgbeugels komt heel het ruitergewicht voorin het zadel. In sommige gevallen is het dragende oppervlak voorin het zadel alleen maar onder de takken van de voorkamer. Wat wij dan zien is dat het zadel alleen achterin en voorin draagt en in het midden niet of weinig. Dat verschijnsel noemen wij bruggen.

Bruggen is als in het midden de zadelboom niet of weinig draagt op het zadelkussen. Alle hedendaagse moderne zadels met een smalle taille en een breed kussenkanaal bruggen. Iets wat door ”deskundigen” als fout wordt ervaren. Of dit inderdaad erg is laten wij hier even buiten discussie.